ای عاشـقـان دوبـاره زمان صفا رسید            نـوری دگـر ز مـنـبع نـور خـدا رسـید
رخـشنده گـوهـر صـدف آسـمان عشق            زیبـاتـرین سـلالـۀ خـیـرالـوری رسـید

آمـد یـگــانـه‌ای کـه ز یــمـن ولادتـش            پیـوسته بهـر ما ز خـداوند عـطا رسید
این مـرتـبه ز مکه نه! از بقـعـة النـبی            گـویا دوبـاره حضرت شیر خـدا رسید
از صُلْب لالۀ رضوی حضرت جـواد            شـمـع هـمیـشه روشن راه هُـدا رسـیـد
هادی قدم گرفت و سرود هاتفی چنین            ای عاشـقان خـبر که شه سامـرا رسید
امشب منم دوباره ز می مست شادی‌م
غرق شـعـف ز برکـت مـیـلاد هـادی‌م

حور و مـلک غریق تعجب زروی او            عالم گـرفته عـطـر ملـیـحی ز بوی او
مرغ دلـم گـرفـته وضـو بـهـر دیـدنش            دارد هوای پر زدن امشب به سوی او
امشب منـم به رسم غـلامـان خـانه‌اش            گردیده شد گل سخـنم گفت و گـوی او
شکر خدا که رزق من اینگونه میرسد            سر می‌کـشـم پـیـالـۀ می از سـبـوی او
دیگر مرا چه غم! ز هیاهـوی بی‌کسی            وقتی که گـشـته‌ام ز مقـیـمان کـوی او
مـدیــون لـطـف هــادی آل عـلـی مـنـم            چـون آبــرو گـرفــتـه‌ام از آبــروی او
شکر خدا که طالع من فـوق العاده شد
نـامـم غــلام درگـه ایـن خــانـواده شـد

جـانـم فــدای او کـه دلــم را جـلا دهـد            دردی اگـر رسـد به نـگـاهی دوا دهـد
این نکته بس ز معدن حسن و فضائلش            حاجـات هر گـدای درش را خـدا دهـد
نامش علی و هادی و نور هدایت است            زهــرا بـه نــوکـران در او بـهـا دهــد
آخـر چـه می‌شـود که دل‌آرای بـا کـرم            با دست لطف خود به گدایش صفا دهد
دستی کـشد به روی سـرم، سـایۀ سرم            مـن را کـنـار مـرقـد جـانـانه جـا دهـد
امشب چه می‌شود؟ که رسد عیدیم چنین            بـر ســائـلـش زیــارت کـربـبــلا دهــد
می‌خـوانم از ازل هـمه دم من قـلـندرم
دلــــداۀ تـــمـــــامــی اولاد حـــیـــدرم

قـاصر بـود زبـان ز ثـنـای نـگـار من            یـکـتـا بـود جــمـال دل آرای یـار مـن
میخوانم از صمیم دل اینگونه با شعف            آری قــدم گـرفـتــه تــمــام قــرار مـن
تنها نه من به سیـنه زنم سنگ مهر او            باشـد فـدایـی‌اش هـمه ایـل و تـبـار من
شد بهترین هـدیه نـصیـبم ز دست حق            دیوانگی ز جام و می اش شد عیار من
مـمـنـونم از تـمـامی الـطـاف مـمتـدش            چون شد مـدال نـوکـریش افـتخـار من
هــسـتـم گـدای آل عــلــی و مـفـخّــرم            اینگونه شد مقدر و این گـشته کار من
شعرم تمام و لحظـۀ لعن سـقـیـفه است
تنها عـلی بر عـالـم امکان خلیفه است